
Mostafa Salem – CNN
Kur një armëpushim hyri në fuqi në janar në Gaza, Anas Al-Sharif filloi të hiqte pajisjet e tij mbrojtëse drejtpërdrejt në televizion, pjesë-pjesë, një turmë e gëzuar brohoriste, duke shpresuar se dita shënonte fundin e vuajtjeve të 2 milionë palestinezëve në enklavë.
Pothuajse 7 muaj më vonë, Izraeli vrau gazetarin e Al Jazeera dhe 4 kolegët e tij në një sulm në Qytetin e Gazës. Një nga gazetarët më të njohur palestinezë në Gaza – dhe një nga dhjetëra të vrarë nga Izraeli gjatë luftës – vdekja e Al-Sharif ka nxitur një reagim ndërkombëtar me thirrjet për nxjerrjen e përgjegjësve.
28-vjeçari u bë i njohur si fytyra e historisë së Gazës për miliona njerëz, ndërsa Izraeli ka bllokuar mediat ndërkombëtare nga qasja në territor. Pak i njohur para luftës, ai shpejt u shndërrua në një emër të njohur në botën arabe për mbulimin e tij të përditshëm të konfliktit dhe kostos së tij humanitare.
Raportimet e tij ofruan rrëfime të dorës së parë të momenteve kritike në konflikt, duke përfshirë armëpushimet afatshkurtra në territor, lirimin e pengjeve izraelite dhe historitë rrëqethëse të urisë që kanë tronditur botën.
Al Jazeera e rekrutoi Al-Sharif në dhjetor 2023, pasi pamjet e tij në rrjetet sociale të sulmeve izraelite në qytetin e tij të lindjes, Jabalya, u bënë virale. Atëherë një kameraman profesionist, ai fillimisht ngurronte të shfaqej në transmetim, por u bind nga kolegët të transmetonte lajmet e tij, një përvojë që ai e quajti “të papërshkrueshme”.
“Nuk isha shfaqur kurrë në një kanal lokal, e lëre më në një ndërkombëtar”, – u citua të thoshte ai në median Sotour në shkurt. “Personi që ishte më i lumtur ishte babai im i ndjerë.” Babai i tij u vra në një sulm ajror izraelit në Jabalya pak pasi Al-Sharif filloi të shfaqej në Al Jazeera.
Baba i dy fëmijëve, ai shfaqej në kanal pothuajse çdo ditë që kur filloi punën e tij.
“Ne (gazetarët) flinim në spitale, në rrugë, në automjete, në ambulanca, në strehimore për zhvendosje, në depo, me njerëz të zhvendosur. Unë flija në 30 deri në 40 vende të ndryshme”, – i tha ai medias.
Pasi hoqi pajisjet mbrojtëse në transmetim në janar, turmat e ngritën mbi supet e tij në shenjë feste.
“Po e heq helmetën që më lodhi dhe këtë armaturë që është bërë një zgjatim i trupit tim”, – tha ai drejtpërdrejt në Al Jazeera në atë kohë teksa u bënte homazh kolegëve të vrarë dhe të plagosur në sulmet izraelite në Gaza.
Raportimet e Al-Sharif tërhoqën vëmendjen e ushtrisë izraelite, e cila, sipas tij, e paralajmëroi të ndalonte punën e tij për Al Jazeera, një rrjet që kishte humbur tashmë disa anëtarë të stafit nga sulmet izraelite në Gaza, përfshirë Ismail Al Ghoul, të vrarë vitin e kaluar dhe Hossam Shabat, të vrarë në mars.
“Në fund, (ushtria izraelite) më dërgoi mesazhe zanore në numrin tim të WhatsApp… një oficer i inteligjencës më thoshte… “ke disa minuta për të lënë vendndodhjen ku ndodhesh, shko në jug dhe ndalo së raportuari për Al Jazeera…” Po raportoja drejtpërdrejt nga një spital. Dhoma nga e cila po raportoja u godit më pas”, – tha ai.
Forcat e Mbrojtjes së Izraelit (IDF) nuk iu përgjigjën kërkesës së CNN për një koment.
Pse tani?
Izraeli e akuzoi për herë të parë Al-Sharifin se ishte i lidhur me Hamasin 10 muaj më parë. Arsyeja pse vendosi ta shënjestrojë atë tani është e paqartë. Në një deklaratë që konfirmonte vrasjen e tij të qëllimtë, IDF akuzoi Al-Sharifin se drejtonte një qelizë të Hamasit në Gaza që orkestroi “sulme me raketa kundër civilëve izraelitë dhe forcave të IDF-së”.
Në tetor 2024, ushtria izraelite publikoi dokumente që pretendonte se tregonin “prova të qarta” të lidhjeve të Al-Sharif me Hamasin dhe listoi 5 gazetarë të tjerë të Al Jazeera-s, të cilët tha se ishin pjesë e grupit militant. Një zëdhënës i ushtrisë izraelite deklaroi në një video në “X” se Al-Sharif iu bashkua një batalioni të Hamasit në vitin 2013 dhe u plagos gjatë stërvitjes në vitin 2017, një akuzë e mohuar nga vetë gazetari dhe Irene Khan, Raportuesja Speciale e Kombeve të Bashkuara për lirinë e shprehjes.
“Unë riafirmoj: Unë, Anas Al-Sharif, jam një gazetar pa përkatësi politike. Misioni im i vetëm është të raportoj të vërtetën nga terreni – ashtu siç është, pa paragjykime”, – shkroi ai muajin e kaluar. “Në një kohë kur një zi vdekjeprurëse buke po shkatërron Gazën, të thuash të vërtetën është bërë, në sytë e pushtuesit, një kërcënim.”
Pas vrasjes së gazetarit, zëdhënësi i IDF-së në gjuhën arabe publikoi disa fotografi të Al-Sharif me Yahya Sinwar, udhëheqësin e ndjerë të Hamasit, i cili akuzohet se ka organizuar sulmin e 7 tetorit 2023 që la rreth 1200 njerëz në Izrael të vdekur dhe rreth 250 të tjerë të marrë peng. Izraeli vrau Sinwar në tetor 2024.
Tenda e shkaterruar nga sulmi izraelit
Al-Sharif ishte në një tendë me gazetarë të tjerë pranë hyrjes së Spitalit Al-Shifa kur u vra të dielën, sipas drejtorit të spitalit Dr. Mohammad Abu Salmiya. Tenda ishte shënuar me një shenjë “Shtypi”, tha Abu Salmiya për CNN. Sulmi vrau të paktën 7 persona, shtoi Salmiya.
Al Jazeera tha se korrespondenti Mohammed Qreiqeh dhe fotoreporterët Ibrahim Al Thaher dhe Moamen Aliwa u vranë gjithashtu në sulm, si dhe Mohammed Noufal, një anëtar tjetër i stafit.
“Model i akuzimit të gazetarëve”
Vrasja e Al-Sharif shkaktoi reagime nga grupet e të drejtave dhe zyrtarët. Komiteti për Mbrojtjen e Gazetarëve tha se ishte “i tmerruar”, duke shtuar se Izraeli ka “një model të gjatë dhe të dokumentuar të akuzimit të gazetarëve si terroristë pa ofruar asnjë provë të besueshme”.
CPJ tha se 192 gazetarë janë vrarë që nga fillimi i luftës gati dy vjet më parë, duke shtuar: “184 prej këtyre gazetarëve janë palestinezë të vrarë nga Izraeli”. Që nga fillimi i luftës, Izraeli nuk ka lejuar gazetarët ndërkombëtarë të hyjnë në Gaza për të raportuar në mënyrë të pavarur.
Vetëm disa orë para sulmit që vrau Al-Sharif dhe kolegët e tij, kryeministri i Izraelit, Benjamin Netanyahu, tha se gazetarët e huaj tani do të lejohen të hyjnë në Gaza, por vetëm me miratimin e ushtrisë izraelite dhe të shoqëruar prej tyre, e njëjta politikë integrimi që ka qenë në fuqi që nga fillimi i luftës.

Al-Sharif u varros në Gaza të hënën në një funeral që tërhoqi turma të mëdha palestinezësh që mbanin zi. Duke parashikuar vdekjen e tij, Al-Sharif kishte shkruar një testament që u publikua nga kolegët e tij pasi u vra.
“Kam përjetuar dhimbjen në të gjitha detajet e saj, kam provuar vuajtjen dhe humbjen shumë herë, megjithatë asnjëherë nuk kam hezituar ta përcjell të vërtetën ashtu siç është, pa shtrembërim ose falsifikim… Nëse vdes, vdes i palëkundur në parimet e mia”, shkroi ai.
“Mos harroni Gazën… dhe mos më harroni mua në lutjet tuaja të sinqerta për falje dhe pranim.”